Ο υαλοπίνακας είναι μια δομή δύο ή περισσοτέρων γυαλιών μεταξύ των οποίων υπάρχει ένας χώρος αέρα που σχηματίζεται από διαφορετικά διαχωριστικά ανά μεγέθους και σφραγίζεται ερμητικά.
Ο διαχωριστής χρησιμοποιείται για να διαχωρίσει μια ορισμένη απόσταση των γυαλιών και η υγρασία που περικλείεται μαζί με τον αέρα κατά την παραγωγή του υαλοπίνακα απορροφάται από τον απορροφητήρα με τον οποίο γεμίζεται.
Εάν οι υαλοπίνακες έχουν εγκατασταθεί σωστά το νερό δεν μπορεί να διεισδύσει από το εξωτερικό και δεν μπορεί να δημιουργηθεί συμπύκνωση μεταξύ των υαλοπινάκων.
Ο υαλοπίνακας είναι περίπου 80% της επιφάνειας του παραθύρου και επηρεάζει πολύ τις μονωτικές ιδιότητες του παραθύρου – θερμομόνωση U (W / m2 Κ), Ηχομόνωση R (d Β), ηλιακή σκίαση ή ηλιακό συντελεστή g (%), μετάδοση φωτός.
Προκειμένου να έχει καλή τεχνική απόδοση ο υαλοπίνακας πρέπει να έχει δύο βαθμούς σφράγισης. Ό υαλοπίνακας δυο Φραγμάτων αποτελείται από ένα διαχωριστικό πλαίσιο γεμάτο με απορροφητικό (μοριακό κόσκινο) επί του οποίου στις δύο πλευρές τοποθετείται βουτύλιο που χρησιμεύει ως Φράγμα κατά τη διέλευση των υδρατμών (πρώτος βαθμός σφράγισης). Το δεύτερο Φράγμα είναι η εξωτερική σφράγιση του χώρου μεταξύ του γυαλιού και του διαχωριστή πολυσουλφιδίου.
